VERDIEPING

Hoe is het, kleine strijder?

Een oudere man die getekend is door het leven komt naast me lopen. Samen wandelen we naar de kerk waar we het Woord mogen horen, onze zonden zullen belijden en Gods genade zullen prijzen. Hij kijkt mij aan en vraagt: ‘Hoe is het met de kleine strijder?’ Ik glimlach en geef antwoord. Ik stel hem dezelfde vraag: ‘En hoe is het met de grote strijder?’ Hij glimlacht en geeft zijn antwoord. We stappen in stilte door. Strijders, dat zijn we.

Vaak denk ik terug aan zijn vraag: ‘Hoe is het met de kleine strijder?’ De vraag ontroerde me, want het had de kern van mijn bestaan te pakken. Ik ben geroepen door God om als een goede strijder de goede strijd van het geloof te strijden. Mij is toegeroepen dat ik de goede strijd van het geloof moet strijden. Ik kom er steeds meer achter dat de overbekende woorden van Paulus geen verzinsel zijn. Het geloof is namelijk veel meer dan een gevoel van iets zeker weten óf een gevoel van onder de indruk raken van Gods genade. Het is zoveel meer dan het fijne liedje waardoor ik in vervoering raak en me blij maakt. Het is iets van elke seconde, elke handeling, elke gedachte en elk moment. Het is een strijd, met diepe dalen en hoge toppen.

Paulus

We vinden de Paulusuitspraak in de brief aan Timotheüs. Daar schrijft Paulus: Strijd de goede strijd van het geloof. Grijp naar het eeuwige leven, waartoe u ook geroepen bent en de goede belijdenis afgelegd hebt voor vele getuigen.’

De aanleiding van het schrijven van Paulus waren de dwalingen die de gemeente waren binnengekomen. Mensen die preekten over hebzucht en materialisme, maar die uit waren op geld en aardse bezittingen. Paulus roept de gemeente ertoe op om waakzaam te zijn en om bij de gezonde woorden van Jezus te blijven door vast te houden aan de leer die spreekt over de échte rijkdom en godsvrucht van het Evangelie. Paulus zegt: ‘Strijd de goede strijd!’ Strijd. Het kost dus wat om bij de ware woorden van Jezus te blijven én deze in gehoorzaamheid na te volgen. Ook vandaag.

Het geloven is een strijd

Om eerlijk te zijn vind ik het geloven soms met de dag moeilijker worden, omdat ik steeds meer zie wat de consequenties zijn van het leven met Jezus. Het is namelijk een strijd om van mezelf af te zien en om gehoorzaam te zijn aan Zijn woorden, ook als mijn gevoel wat anders zegt. Het is een strijd om mijzelf te vernederen en om mijn hele hart voor God uit te storten. Het is een strijd om en er voor te blijven waken dat mijn hart niet van Hem vervreemd raakt omdat ik mijn gebed en Bijbellezen verwaarloos. Het is een strijd om te geloven dat mijn geloof niet zal ophouden omdat Hij voor mij bidt. Ik vind het een strijd om in de drie-enige God te geloven.

Het is een strijd als er van alle kanten pijlen op mij afkomen die mij raken met boodschappen die vertellen dat het belachelijk is om in een God te geloven die toornt over de zonde. Het zou onmenselijk zijn om te geloven dat het verschrikkelijk is om in de handen van de levende God te vallen. Ze roepen me toe dat ik in zó’n God toch niet kan geloven? Ideeën die mij toezingen dat het verhaal van genade en Jezus als Gods Zoon aan het kruis eerder een goed verhaal of een mooie symboliek is, dan de werkelijkheid en dat het met de zonde van de mens toch wel zal meevallen. Het zijn ideeën die mij laten wankelen en mij in mijn hart treffen en mij laten twijfelen aan Gods waarheid.

Er zijn zachte en sluwe woorden die mij meenemen en Jezus afschilderen als een vredelievend persoon die vooral niet veroordeelde, maar alleen maar liefde kwam brengen. Woorden die mij laten vergeten dat het ertoe doet om ergens voor te staan en ergens aan vast te houden, en die mij willen verleren om kritisch naar mijn gedachten en mijn cultuur te kijken. Die mij willen laten vergeten dat het er wél toe doet wat ik van Jezus geloof. Dat het ertoe doet wat ik van Zijn leven, sterven en opstanding geloof.

Een wilde waterstroom die mij wil meetrekken in een wereld vol hoogmoed en aanzien. Een wereld waarin ik alleen maar zie wat voor ogen is en niet meer zie wat God ziet. Namelijk, het hart. Stromen die mij willen meenemen met verleidelijke beelden en mijn gedachten wereldgelijkvormig maken en mijn hart met onzuiver water onrein willen maken.

De touwen die mij koste wat het kost willen vasthouden zodat ik geen moeite meer wil doen om naar Jezus te rennen om mij vast te klampen aan Zijn woorden. Tijd die mij opslokt en omringt en mij wil vasthouden in Netflix, Instagram, Facebook, YouTube, Whatsapp, studie of enorm druk zijn in de kerk. Voedsel van de aarde waarmee ik mij vul, zodat ik geen trek meer heb in het voedsel uit de hemel.

De goede strijd

In al die dingen die mij en ook jou van Jezus kunnen afhouden, wordt er niet gezegd dat het wel prima is, dat we er nu eenmaal niets aan kunnen doen of dat het allemaal zo erg niet is. Nee, we worden ergens toe opgeroepen, namelijk om te strijden: ‘Strijd de goede strijd!’.

En er staat: ‘de goede strijd’. Want de strijd hoeven we niet alleen te strijden. We mogen in de naam van Jezus Christus strijden. Er ligt iets onverklaarbaar goeds in de strijd voor een leven met Hem. De strijd waarin we waakzaam moeten zijn en ons duidelijk voor ogen moet houden hóé we moeten strijden. We moeten niet strijden met het zwaard van ons Netflixaccount, of bekleed zijn met de gedachtes van deze postmoderne tijd. We moeten zélfs niet strijden met goede boeken, blogs en bijbelgetrouwe YouTubevideo’s. Nee, er ligt namelijk een volmaakte wapenrusting klaar, luister maar naar Paulus:

Neem daarom de hele wapenrusting van God aan, opdat u weerstand kunt bieden op de dag van het kwaad, en na alles gedaan te hebben, stand kunt houden. Houd dan stand, uw middel omgord met de waarheid, en bekleed met het borstharnas van de gerechtigheid, en de voeten geschoeid met bereidheid van het Evangelie van de vrede. Neem bovenal het schild van het geloof op, waarmee u alle vurige pijlen van de boze zult kunnen uitblussen. En neem de helm van de zaligheid en het zwaard van de Geest, dat is Gods Woord, terwijl u bij elke gelegenheid met alle gebed en smeking bidt in de Geest en daarin waakzaam bent met alle volharding en smeking voor alle heiligen. (Efeze 6: 14-18, HSV)

Nu jij

Ik wil het ook aan jou vragen: hoe is het, kleine strijder? Ben je meegezogen door de gedachtes van onze tijd en houden ontelbaar veel dingen je weg bij Jezus? Sta dan op en pak jezelf aan. Je bent geroepen uit het duister tot Zijn heerlijk licht, jij behoort door genade, God toe! Gooi de deur van je kamer dicht en de deur van je hart open. Wees alleen met God. Leg alles wat je weerhoudt om te strijden neer voor Zijn troon en ontvang Zijn zuivere wapenrusting. Vecht jezelf terug naar je zwaard, dat is Gods woord. En onthoud dat het een goede strijd is. Omdat God goed is en je in Zijn leger strijdt. Hij geeft altijd wat nodig is en laat het je aan niets ontbreken. Paulus heeft deze goede strijd gestreden en met zijn woorden mogen we Hem navolgen. Hij heeft namelijk de overwinning gezien, en heeft gezegd:

Ik word immers reeds als een plengoffer uitgegoten en het tijdstip van mijn heengaan is aanstaande. Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. Verder is voor mij weggelegd de krans van de rechtvaardigheid die de Heere, de rechtvaardige Rechter, mij op die dag geven zal. En niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning hebben liefgehad. (2 Timotheüs 4:6-8, HSV)

Strijd de goede strijd en onthoud dat je ín Christus meer dan een overwinnaar bent. Hij is het strijden van deze strijd waard. De strijd die geen onrust, maar vrede geeft die ons verstand te boven gaat. De strijd waarin we onszelf niet koste wat het kost omhoogwerken, maar waarin we ons moeten vernederen onder Zijn hand. Geen zelfverheerlijking, maar zelfverloochening. Hij gaf Zijn leven zodat wij in Hem óns leven zouden vinden. Ik verlang en bid dat jij en ik het zullen zeggen, voordat we onze laatste adem uitblazen: ‘Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. Soli Deo Gloria. Door Hem alleen.’

Auteur: Maartje Kok